انترو پومتري
بررسي و مطالعه (ابعاد، شكل، تركيب، تأثيرات بلوغ و عملكرد بدن انسان)
براي استفاده، مقايسه و دسته بندي انسان شناختي است
شامل اندازه گيري هاي بدن
(قد، وزن، طول، پهناها،محيط ها،درصدچربي و تيپ بدني)مي باشد
مهم ترين كاربرد انترو پومتري
تعيين سوماتوتايپ يا تيپ بدني است
شامل سه جزءاست
( اندرمرفي يا چاق پيكري)
(، مزومرفي يا عضلاني پيكري)
( و اكتومرفي يا لاغر پيكري)
انواع اندازه گيري در آنترو پومتري
استاتيك يا ساختاري
«كه در آن ابعاد بدن در وضعيت هاي استاندارد وثابت مورد مطالعه قرار مي گيرد»
دايناميك يا فانكشنال
كه در آن ابعاد بدن انسان در هنگام انجام كار
مورد مطالعه و اندازه گيري قرار مي گيرد
انترو پومتريك استاتيك
قد- وزن ارتفاع آرنج
دور بازو • پهناي شانه
آنتروپومتري ديناميك
وضعيت حركت بدن و حداكثر انحراف بدن از حالت طبيعي
مورد مطالعه قرار مي گيرد.
اندازه گيري ها در ديناميك دشوارتر از استاتيك است
مانند: «قد در حال راه رفتن، ارتفاع تنه در حالت خميده، ارتفاع زانو زدن»
آنتروپومتري (استاتيك يا ايستايي)*
973متغيرآنتروپومتريك استاتيك در بدن شناسايي شده است
متغيرآنتروپومتريك
يك بعد قابل تعريف دربدن كه بتوان آن را اندازه گيري نمود و با يك واحد مشخص بيان كرد
حدود 35 متغيرآنتروپومتريك استاتيك در بدن بعنوان متغير هاي اصلي معرفي شده اند
كليه اين متغيرها را مي توان با 8 معيار بيان كرد
كاربرد هاي ديگر آنتروپومتري
ارگونومي
برسي و نظارت الگوهاي رشد و بررسي تغييرات همراه با تمرين
تعيين سوماتوتايپ و شناسايي استعدادها براي ورزش هاي مختلف
مقايسه شاخصه هاي بدني با نرم جامعه
دانستن فاكتورهايي مانند (استقامت قلبي و عروقي، تيپ دقيق بدني ودرصد چربي بدن )
كمك بسزايي به مربيان رشته هاي ورزشي جهت ارائه
بهترين سيستم تمرين به ورزشكاران مي كند و از نتايج پيكر شناسي
مي توان در برنامه ريزي سيستم هاي تغذيه اصولي براي ورزشكاران و افراد معمولي استفاده كرد
ارگونومي
مطالعه علمي انسانها در ارتباط با محيط كارشان
تطابق علمي كار و محيط كار با مشخصات فيزيكي و رواني انسان
كاربرد اطلاعات علمي موجود درباره انسان براي حل مشكلات طراحي
مزاياي استعداد يابي ورزشي ناشي از آنتروپومتري
زمان مورد نياز براي رسيدن به اوج عملكرد ورزشي به طور قابل توجهي كاهش مي يابد .
به سبب شناسايي صحيح افرادتعداد ورزشكاران و عملكرد مفيد ورزش قهرماني افزايش مي يابد .
اعتماد به نفس ورزشكاران استعداديابي شده به علت اختلاف چشمگير
با ساير ورزشكارن افزايش مي يابد .
استفاده از معيارهاي ويژه كاربرد تمرينات علمي را به طور مستقيم عملي مي سازد .
طول عمر ورزشي يك ورزشكار افزايش مي يابد و افراد به سمت رشته هايي هدايت مي شوند كه از نظر( جسماني، فيزيولوژيكي و رواني»
براي آن ها مناسب ترند.
بخش هاي آنتروپومتري
تركيب بدني
«توده بدن- توده بدون چربي-توده چربي- توده استخواني- درصد چربي»
اندازه هاي بدني
«ارتفاع- پهنا- عمق- فاصله- انحنا- محيط»
عوامل موثر بر ابعاد بدن انسان
سن-جنس-نژاد-ساختمان بدن
شغل-رژيم غذايي-وضعيت سلامت
فعاليت هاي فيزيكي و تمرينات-وضعيت بدن-تغييرات ارادي زمان
تغييرات درازمدت-لباس و تجهيزات فردي
روش هاي اندازه گيري انترو پومتري
روش مستقيم:فيزيكي
روش غير مستقيم:ليزري –فتوگرافي-هالوگرافي
روش مستقيم
روش فيزيكي:با استفاده از متر نواري و دستگاه آنترو پومتر ابعاد و اندازه هاي بدن سنجش مي شوند
مزايا «ساده وارزان»
معايب «وقت گير است – اختلاف مهارتي پرسنل ممكن باعث خطا شود
روش غير مستقيم
فرد در جلو صفحه ي مدرجي قرار مي گيرد
كه به عنوان مقياس يا ملاكي جهت اندازه گيري انجام مي شود
با دوربين عكاسي تصاويري از فرد گرفته مي شود
پس از تجزيه وتحليل عكس ابعاد بدن استخراج مي شوند
مزايا «كم بودن زمان لازم براي اندازه گيري- ازبين رفتن اختلاف مهارتي پرسنل»
معايب «گران بودن- ابعاد در دو بعد نمايش داده مي شوند ابعاد غير خطي در اين روش اندازه گيري نيستند
هالو گرافي
از ليزر براي تهيه ي تصاوير سه بعدي استفاده مي شود
ابعاد از روي تصاوير سه بعدي استخراج مي شوند
معايب: «روشي گران و فقط در آزمايشگاه هاي پيشرفته امكان پذير
مي باشند»
معيار هاي آنترو پومتري
ارتفاع: تعيين فاصله دو نقطه ابتدا و انتها يك خط مستقيم به صورت عمود است مانند ارتفاع قد
پهنا: فاصله دونقطه عرض بدن به صورت مستقيم و افقي مي باشد نظير پهناي باسن
عمق: تعيين فاصله دونقطه ي جلو وعقب بدن به طور مستقيم وافقي مي باشد نظير عمق سينه
فاصله: تعيين فاصله دونقطه ي ابتدا ووانتهاي بين نقاط مشخصي از بدن به صورت خط مستقيم
انحنا: اندازه ي بخش هايي از بدن است كه نه بسته است ونه دايره مانند انحناي چانه
محيط: اندازه هاي بسته اي است كه انحناي بدن دارد اين اندازه ها دايره نيست
حد دسترسي: اندازه محور طولي بازو از شانه تا آرنج يا از شانه تا مچ
درازا
اندازه گيري ارتفاع طول
بر حسب نقاط استاندارد در بدن انجام ميشود و وسايلي كه در ارتباط با آن به كار ميروند، متر نواري و خط كش است.
اندازه گيري به شكل مستقيم و غيرمستقيم صورت مي گيرد.
در روش مستقيم اندازه گيري مستقيما از يك نشانگر تا نشانگر ديگر گرفته ميشود.
فاصله از زمين تا نقاط آناتوميكي مورد نظر محاسبه ميشود.
آزمودني بايد بدون كفش بوده و در وضعيت كاملا صاف بايستد.
در اين حالت دست ها دركنار بدن-ساعد پرونيشن و انگشتان صاف هستند.
اندازه گيري با كسر كردن بدست مي آيد.
طول دست«وسط دو زائده نيزه اي – بندانگشتي»
آزمودني به طور آرام در حالت ايستاده قرار ميگيرد.
آرنج را كمي خم نموده و ساعد را در وضعيت سوپينيشن
و انگشتان را بازميكند (اكستنشن نه هايپر اكستنشن).
سپس يك سر كوليس را روي نشانگر وسط دو زائده نيزه اي و سر ديگر روي
نوك انگشت مياني قرار ميگيرد.
طول ساعد( زند زبرين -زائده نيزه اي)
فرد مانند حالت قبل مي ايستد.
يك سر كوليس را روي سر زند زبرين(نشانگر راديال) و سر ديگر كوليس را
تا زائده نيزه اي (نشانگر زائده نيزه اي )زند زبرين پايين آورده و اندازه ثبت ميشود.)
طول بازو(زائده آخرمي – زند زبرين)
آزمودني در حاليكه دست هاي خود راآويزان كرده راحت مي ايستد و كف دست ها را به كنار ران هاي خود مي چسباند.
يك سر كوليس را روي زائده آخرمي( نشانگرآكروميال) قرار داده
و سر ديگر را تا زند زبرين (نشانگر راديال) پايين مي آوريم.
قد نشسته
از فرد خواسته مي شود تا روي نيمكتي كه در كنار يك ديوار مدرج قرار گرفته است بنشيند.
باسن و كتف ها و پشت سر با ديوار در تماس باشدو ران ها افقي روي نيمكت
سر در صفحه افقي قرار داده مي شود و دست ها بر روي ران قرار مي گيرد.
صفحه قد سنج روي سر آزمودني آورده مي شود.
فرد عمل دم و بازدم را انجام مي دهد.
آزمون گر در پايان عمل بازدم( كه با نگاه كردن به شكم يا قفسه سينه مشخص مي شود) عدد را ثبت مي نمايد.
بايد توجه داشت كه آزمودني عضلات سريني را منقبض نكرده باشد.
همچنين پاها را به زمين فشار ندهد.
قد ايستاده با استفاده از قد سنج
فرد ايستاده و پاشنه ها، باسن و شانه هايش را در مقابل
بخش عمودي قد سنج قرار مي دهد.
پاشنه ها بايد در تماس با زمين بوده و بازو ها به طور عادي
در كنار بدن آويزان باشد. تخته تراز فوقاني را پايين آورده
تا با فرق سر تماس پيدا كند.
دو شست خود را در سطح حدقه اي و انگشتان سبابه را
سطح مجراي گوش قرار داده و سر فرد را در امتداد صفحه مي گذاريم.
از آزمودني مي خواهيم نفس خود را حبس نمايد و مستقيم به جلو نگاه كند،
هنگامي كه فرد كاملا ريلكس بود نمره وي را مي خوانيم.
طول اندام فوقاني(زائده آخرمي – بند انگشتي)
فرد در حالت ايستاده قرار ميگيرد،دست ها در طرفين بدن به حالت كاملا كشيده و آويزان قرار ميگيرند.
سپس فاصله بين زائده آخرمي تا نوك انگشت وسطي كف دست، بر حسب سانتي متر اندازه گيري ميشود.
طول( ساق پادرشت ني – قوزك داخلي)
فرد روي صندلي نشسته، ساق پا را روي پاي ديگر ميگذارد تا درشت ني آن پا به حالت افقي در آيد.
يك سر كوليس روي قسمت داخلي سر درشت ني
سر ديگر روي قوزك داخلي قرار داده ميشود.
شكلي ديگر از اين اندازه گيري انجام ميشود كه در آن از كنديل خارجي ساق تا قوزك خارجي اندازه گيري ميگردد
اندازه گيري پهنا يا عرض اسكلتي
معمولا از برجستگي استخواني انجام مي گيرد.
شاخصي از تنومندي يا درشت هيكلي مي تواند باشد.
وسيله اندازه گيري پهناي استخواني اغلب كاليپر استخواني يا آنتروپومتر است.
كاربرد ها
سوماتوتايپ- اندازه جثه- استعداديابي
پهنا يا عر ض هاي مهم
پهناي دوزائده آخرمي( پهناي شانه)
پهناي دو ستيغ خاصره (پهناي لگن).
پهناي لقمه هاي استخوان ران (پهناي راني)
پهناي آرنج و زانو و بين دوقوزك
نكته: از پهناهاي استخواني آرنج و زانو به منظور تخمين بيشترين ميزان بافت بدون چربي استفاده مي شود.
پهناي شانه
فاصله بين خارجي ترين نقطه آخرمي زماني كه فرد در حالت عمود با بازوهاي شل و آويزان در كنار بدن مي ايستد.
2) در اين حالت كاليپر اسلايدينگ در زاويه 30 درجه نگه داشته ميشود.
پهناي سينه
فرد ريلكس ايستاده و يا مي نشيند.
فاصله بين بيروني ترين وجه قفسه سينه در سطح مياني جناغ است.
بايد دقت داشت كه كاليپر اسلايدينگ را در زاويه 30 درجه نسبت به خط افق باشد
چون اين كار از لغرش كاليپر بين دنده ها جلوگيري ميكند.
معمولا عمق قدامي قفسه سينه نيز همزمان اندازه گيري مي شود.
عمق قدامي قفسه سينه
عمق قفسه سينه در سطح مياني جناغ با كاليپر اسلايدينگ به دست مي آيد.
آزمودني راحت نشسته، پشت صاف، دست ها روي ران
يكي از بازوهاي كاليپر روي زائده خاري مهره ها (مهره مقابل سطح مياني جناغ)
از آزمودني خواسته مي شود راحت نفس بكشد.
آزمونگر بايد اندازه گيري را در پايان بازدم انجام دهد
عمق قدامي قفسه سينه
آزمودني در وضعيت راحت ايستاده يا بر روي صندلي مي نشيند
بازو و آرنج 90 درجه فلكشن
براي اندازه گيري، فاصله بين دو برجستگي خارجي و داخلي انتهاي بازو گرفته م يشود.
از آنجا كه اپي كنديل داخلي از خارجي پايين تراست، فاصله اندازه گيري مايل مي باشد.
پهناي مچ دست
پهناي زائده هاي نيزه اي زماني كه ساعد عمود بر يك ميز يا ران است.
دست آزمودني خم مي باشد
زاويه مچ دست در حدود 90 درجه است.
پهناي دست
فاصله بين قسمت داخلي و خارجي استخوان هاي كف دست
آزمودني دستش را بر روي ميز قرار مي دهد و انگشتان در كنار يكديگر قرار مي گيرند.
پهناي بين تاج خاصره
فاصله بين خارجي ترين نقاط روي لبه هاي خلفي تاج خاصره
آزمودني راحت ايستاده و بازو ها را به شكل متقاطع روي سينه قرار مي دهد.
آزمونگر قبل از خواندن اندازه به كاليپر فشار وارد مي كند.
پهناي اپي كنديل ران
آزمودني روي صندلي به گونه اي كه زانوي او 90 درجه خم شده است، مي نشيند.
دست ها روي ران
فاصله بين دو برجستگي خارجي و داخلي انتهاي ران اندازه گرفته مي شود.
آزمونگر قبل از خواندن اندازه به كاليپر فشار وارد مي كند.
اندازه گيري محيط اندام
از اندازه گيري محيط اندام براي تخمين تركيب بدن استفاده مي شود.
مزاياي عمده آن آموختن ساده، اجراي سريع و ابزار ارزان است.
از اين روش براي اندازه گيري محيط عضلات - براي بررسي تغييرات محيط عضله به ويژه در تمرينات مقاومتي استفاده مي شود.
برخي از محيط اندامي به عنوان شاخص كوفتگي عضلاني تاخيري استفاده مي شوند.
برخي از فرمول هاي تركيب بدني از ادغام اندازه محيط اندام و لايه هاي زيرپوستي براي تخمين درصد چربي بدن استفاده مي كنند.
روش اندازه گيري محيط اندام
مطمئن شويد كه براي اندازه گيري از يك نقطه استاندارد استفاده مي كنيد.
در طول مدت اندازه گيري آزمودني بايد صاف و ريلكس بايستد.
متر نواري را در محل مناسب قرار داده و آنرا بكشيد اما سفت نشود.
از فشردن پوست و محكم گرفتن آن خودداري كنيد.
در هر نقطه حداقل 2 بار اندازه گيري كنيد و ميانگين آن را محاسبه كنيد.
( اختلاف2 بار اندازه گيري نبايد بيشتر از 7 ميلي متر باشد)
محيط كمر
نوار اندازه گيري را به صورت افقي دور شكم و در سطحي كه از كمترين محيط برخوردار است قرار دهيد
2 سانتي متر بالاي ناف(. اندازه گيري را بدون جمع شدن پوست و پس از بازدم عادي انجام دهيد)
محيط سريني (دور باسن)
به وسيله متر نواري در محل بيشترين حجم باسن در حاليكه پاها جفت است اندازه گيري مي شود
محيط بازو
در حالي كه بازوي راست در كنار بدن آويزان است، بايستيد .
فاصله ي مياني بين برجستگي آخرومي و زند زيريني را علامت بزنيد نوار را در اين سطح دور بازو بيندازيد
محيط ساعد
در حالي كه بازو صاف و كشيده وجلوي بدن و كف دست به سمت بالا است محيط حجيم ترين قسمت ساعد آن اندازه گيري ميشود
محيط ران
محل وسط بين برجستگي هاي درشت نئي جانبي و برآمدگي بزرگ ران را اندازه بگيريد و علامت بزنيد.
نوار اندازه گيري را به صورت افقي در سطح اين علامت قرار دهيد و محيط را بدون اينكه پوست جمع گردد اندازه گيري كنيد.
تركيب بدني
در ورزش توزيع توده عضله و چربي در بدن است.
تركيب بدني در ورزش اهميت ويژه اي دارد. تمرينات ورزشي مي تواند تركيب
بدن را تغيير دهد. تركيب بدن اغلب به دو قسمت وزن بدون چربي و وزن
چربي تقسيم مي شود كه وزن چربي به عنوان درصدي از وزن بيان مي شود.
پنج سطح تركيب بدني
اتمي
شامل عناصر شيميايي اساسي مي شود. از 106 عنصر موجود در طبيعت 50 تاي آنها
در بدن انسان يافت مي شود. چهار عنصر اكسيژن ، كربن، هيدروژن و نيتروژن 95
اتمي درصد توده بدن را تشكيل مي دهند.
مولكولي
شامل آب، چربي، پروتئين و مواد معدني است. درصد توزيع هر يك از اين 4
عنصر در توده بدن از آناليز شيميايي جسد انسان استنباط شده است.
سلولي
به وزن بدن به عنوان تركيبي از سلول ها و مواد خارج سلولي نگاه مي كند.
توده چربي + جامدات خارج سلولي + مايعات خارج سلولي + توده سلولي بدن = وزن بدن
بافتي
بر توزيع بافت هاي ويژه در وزن بدن تمركز دارد. شامل عضله، چربي، استخوان،
خون و...
كل بدن
شامل اندازه، شكل و فيزيك بدن است.آنتروپومتري اساسي ترين روش اندازه گيري
آن است كه شامل چربي زير پوستي، چربي كل بدن، حجم بدن و.. مي باشد.
مدل هاي چند بخشي تركيب بدن
مدل دوبخشي
بيشترين كاربرد را در مطالعه تركيب بدن دارد
كه شامل توده چربي (FM) و توده بدون چربي (FFM) ميشود.
FM از عادات تغذيه اي و فعاليت بدني به راحتي تاثير مي پذيرد.
ضعف اين مدل در تركيب ناهمگن FFM مي باشد
كه شامل آب، پروتئين، مواد معدني و گليكوژن است
كه به سختي اندازه گيري ميشود.
مدل سه بخشي
در اين مدل FFM به بخش هاي آب كل بدن ((TBW
و توده خشك بدون چربي (FFDM) تقسيم مي شود.
اكثريت آب بدن در توده بدون چربي قرار دارد.
مدل چهاربخشي
توده خشك بدون چربي به مواد معدني استخوان BM ))
و باقي مانده آن تقسيم شده است.
نكات مهم در مدل هاي چند بخشي
همه مدل ها شامل توده چربي مي باشد كه هم در مورد سلامتي و هم عملكرد فيزيكي اهميت دارد.
توده چربي متنوع است: چربي ضروري و چربي غير ضروري.
چربي هاي ضروري بخش حياتي سلول ها را تشكيل مي دهند ( حدود 10 درصد) كل چربي هاي بدن.
تقسيم توده بدون چربي به بخش هاي مختلف با مشكلات گوناگوني همراه است
آزمون اندازه گيري وزن بدن
آزمودني بايد لباس اضافي و كفش را از بدن خارج كند.
براي بالا بردن پايايي بهتر است صبح اندازه گيري شود.
قبل از اندازه گيري مثانه و روده تخليه شده باشد.
چند نكته:BMI
اغلب براي تعيين سطح سلامتي مرتبط با اضافه وزن به كار مي رود.
BMI براي گروه هاي مسن، زنان حامله و يا ورزشكاراني كه خيلي عضلاني هستند
(پاور ليفتيك كاران) مناسب نيست،زيرا وزن چربي و بدون چربي را تفكيك نمي كند.
اندازه گيري چربي زير پوستي به شاخص BMI ترجيح داده مي شود
Waist to Hip Ratio (WHR)
هدف: تعيين نسبت محيط كمر به محيط باسن
وسايل مورد نياز: متر نواري
شرح آزمون:( پس از اندازه گيري محيط كمرCW ( و محيط باسن((CH با متر نواري،
با يك محاسبه ساده نسبت محيط كمر به محيط باسن( (WHR بدست مي آيد.
CW/CH = WHR
روش هاي ارزيابي تركيب بدن
اندازه گيري مستقيم:
تجزيه و تحليل شيميايي لاشه حيوان يا جسد انساني
2 - اندازه گيري غيرمستقيم:
وزن سنجي هيدروستاتيك
اندازه گيري چربي زير پوست
اندازه گيري دور بدن
WC و WHR BIA NIR CT MRI DEXA
وزن سنجي هيدروستاتيك (قانون ارشميدس)
فرايند: ابتدا وزن خشك آزمودني را با ترازو اندازه گيري مي كنيم.
سپس آزمودني با حداقل لباس در يك وضعيت خاص وارد مخزن مي شود،
تا زماني كه كل بدنش وارد آن شود البته بايد هواي داخل ريه ها را هم تخليه كند.
شخص بايد تا زماني كه وزن زير آب او ثبت نشده در داخل اب بي حركت بماند.
اين فرايند چندين بار تكرارمي شود تا اين كه به يك ميزان قابل قبول برسيم.
تجهيزات مورد نياز: مخزن وزن كشي از جنس فولاد ضد رنگ
هيدرواستاتيك
كه شامل «صندلي، كمربند وزني و درجه اي» است كه زير آب نصب شده است.
تصوير برداري با كيفيت مغناطيسي) MRI
هدف: يك روش غير تهاجمي و بي خطر و ايمن كه مي تواند در تشخيص واندازه گيري ميزان چربي بدن و بافت بدون چربي كمك كننده باشد
فرايند: شخص داخل يك محفظه مغناطيسي دراز مي كشد و درهمين حال كامپيوتر بدن او را اسكن مي كند )
اين فرايند در حدود30 دقيقه زمان مي برد( عكس هاي با كيفيت بالا، ميزان چربي وچگونگي توزيع آن را در بافت هاي بدن را نشان مي دهد
معايب: گران قيمت و تجزيه و تحليل آن هم مشكل است.
MRI روشي بر پايه اشعه ايكس است كه در آن رشته هاي مغناطيسي آب و سلول هاي بدن
را تحريك مي كند و سيگنال هاي قابل اندازه گيري توليد مي كند.
سنجش جذب فوتون (DEXA)
هدف: تفكيك وزن بدن به اجزاي ان از قبيل بافت نرم، بافت چربي و استخوان.
تجهيزات مورد نياز: ماشين DEXA
فرايند: شخص روي اسكنر دستگاه دراز مي كشد. منابع اشعه ايكس زير ميز تعبيه شده
و يك گيرنده بالاي سر او قرار دارد.
اشعه فوتون كه با دو اندازه مختلف از اشعه ايكس ايجاد مي شود، ميزان جذب فوتون به سيله بدن
در هر دو اندازه ذكر شده را اندازه گيري مي كند.
سپس اين نسبت ها مي تواند جهت پيش بيني چربي كل بدن، توده بدون چربي،استخوان ها و مواد معدني بدن مورد استفاده قرار گيرد.
كل اين فرايند در حدود 10 تا 20 دقيقه زمان نياز دارد.
معايب: وسايل گران قيمت هستند و اغلب براي اجرا به متخصص راديو لوژي نياز دارند.
نكته: روش DEXA يك روش معتبر براي تجزيه و تحليل تركيب بدني است.
موارد زير براي اطمينان از
طبيعي بودن و روان بودن
اندازه هايي كه بايد كنترل شود.
از خوردن و نوشيدن در 4 ساعت پيش از آزمون خودداري شود.
از ورزش كردن در 12 ساعت پيش از آزمون خودداري شود.
مثانه 30 دقيقه قبل آزمون كاملا تخليه شود.
48 ساعت قبل آزمون الكل مصرف نشود.
از داروهاي ديورتيك (ادرار آور) در 7 روز پيش از آزمون استفاده نشود.
مصرف مواد (ديورتيك كافئين و.. ) در پيش از آزمون خودداري شود.
تحليل مقاومت بيوالكتريكي BIA))
روش غير تهاجمي
اجراي آسان
اساس اين روش اين است كه حجم بافت بدون چربي بدن با قابليت هدايت الكتريكي بدن تناسب دارد.
اين دستگاه يك جريان كوچك را از بدن عبور داده و مقاومت دربرابر آن را اندازه گيري مي كند.
چربي به خاطر داشتن آب كم (22 - 14 %) يك رساناي الكتريكي ضعيف است،
در صورتي كه بافت بدون چربي(lean ) كه محتوي آن اغلب آب ( 70 - 60 %)
و الكتروليت هاي بدن است، رساناي الكتريكي خوبي است.
اندازه گيري چربي زيرپوست
زير پوست لايه اي چربي وجود دارد كه با اندازه گيري آن در نواحي خاصي مي توان درصد چربي را تخمين زد
اندازه گيري درصد چربي بدن براي تعين وزن صحيح و تركيب بدني مناسب مي باشد.
اندازه گيري از سه تا نه ناحيه آناتوميكي انجام مي گيرد.
نوع كاليپر
سطح مهارت
آزمونگر
فرمول چين
پوستي
Skinfold measurement
روشي پرمتقاضي ميباشد ولي مشكل اين است كه( چربيهاي پنهان
انترو پومتري