شهادت امام سجاد(ع)

شهادت امام سجاد(ع)

من سيد سجادم و پور ثقلين

آئينۀ فتحِ خيبر و بدر و حنين

سرمايۀ نهروان و صفين و جمل

پيغمبر كربلا علي بن حسين

من سِّر نبوت و امامت هستم

--------------------------

چشمان حرامي به حرم، كُشت مرا

از بسكه شدم آب تمامم كردند

دروازه شام محشر كبرا بود

سرهاي به نيزه زير دست و پا بود

آنقدر نظر به پاره معجرها شد

كز غصه، فقط مرگ دعاي ما بود

در راه خدا كشته شدن كِي عدم است

ما مرد شهادتيم و اين محترم است

آن داغ كه همواره مرا دق كُش كرد

اين داغ اسيري زنانِ حرم است

عمريست كه اشك من چنان باران است

در سينه چهل سال غم ياران است

اين گريه و نالۀ چهل سالۀ من

انگار كه در تماميِ دوران است

در گريه شبيه مادرم زهرايم

هم نالۀ و درد زينب كبرايم

تا آمدنِ أجل فقط مي گِريم

جان ميدهم و منتظر بابايم

من شافعِ عرصۀ قيامت هستم

از بعد شهادت حسين بن علي

مظلوم ترين امام امت هستم

از بعد حسين بد اسيرم كردند

والله جوان بودم و پيرم كردند

آنقدر بما مصيبت و غم دادند

از زندگي و حيات سيرم كردند

در كرب و بلا كه غرق خون بود تمام

هفتاد و دو كشته بر زمين ماند و سلام

از گوديِ قتلگاه عبورم دادند

از كوفه كه بگذريم هيهات از شام

تا وارد دروازه شامم كردند

انگشت نماي خاص و عامم كردند